دو سناریوی «قالیباف» در مواجهه با فضای سیاسی مجلس دوازدهم 

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛شایان دنیادیده:انتخابات مجلس دوازدهم درحالی برگزار شد که برخی مخالفان سیاسی و اسم و رسم دار «محمدباقر قالیباف» توانستند با آرا بالاتر از او در تهران وارد بهارستان شوند؛ مخالفانی که حتی هفته‌های قبل از شروع انتخابات نشان دادند هدفشان تغییر در هیات رئیسه و گوشه نشین کردن چهره‌های نزدیک به رئیس مجلس یازدهم و در نهایت تکیه زدن بر مسند ریاست مجلس دوازدهم است. 

اظهارات حمید رسایی از چهره‌‍‌های سرسخت مخالف قالیباف در روزهای گذشته نسبت به لزوم تغییر در هیات رئیسه مجلس یازدم، نقطه عطفی بود که نشان می‌دهد شمشیر مخالفان رئیس مجلس یازدهم برای سکانداری مجلس بعدی از همین ابتدا تیز شده است. 

عدم پیروزی یاران و‌ چهره‌های نزدیک به قالیباف در تهران از یک طرف و حضور پررنگ مخالفان سیاسی از طرف دیگر٬ قطع به یقین کار را برای او در قامت ریاست مجلس برای مدیریت فضای داخلی بهارستان بیش از پیش سخت می‌کند. موضوعی که البته رهبر انقلاب نیز با تذکر اخیر خود مبنی بر پرهیز از اختلاف افکنی و نپرداختن به حواشی٬ باتوجه به حضور برخی ‌چهره‌ها آن را پیش‌بینی می‌کند.

استعفا یا کناره‌گیری از انتخابات هیات رئیسه

در این شرایط بنظر می‌رسد که دو سناریو پیش روی قالیباف قرار دارد؛ سناریو اول استعفا از حضور در مجلس و یا کناره‌گیری از انتخابات هیات رئیسه که نتیجه آن جولان هرچه بیشتر جریان مخالف سیاسی او از جمله جبهه پایداری و «شریان» خواهد بود.

البته این اقدام نیز یک حسن و یک روی منفی برای کاپیتان دارد؛ حسنش این است که به جریان مقابل خود فرصت آزمون و خطا می‌دهد تا یکسال مدیریت مجلس را با بدون حضور او جلو ببرند و در طول این یکسال فرصت بازآفرینی چهره خود در افکار عمومی را به وسیله دوری از حواشی احتمالی و تمرکز بر مسائل جامعه دارد.

روی منفی سکه این است که عملا عنان کار از دست او خارج شود و با ناتوانی در بازآفرینی چهره‌ سیاسی‌‌اش در افکار عمومی٬ عملا پایان حیات سیاسی‌اش رقم بخورد. البته نباید فراموش کرد که قالیباف هیچ‌گاه در رقابت‌های سیاسی مشی عقب نشینی یا انفعال را جز در انتخابات 96 در پیش نگرفته است. لذا حرکت انفعالی در مواجهه با فضای سیاسی مجلس دوازدهم مقداری دور از ذهن بنظر می‌رسد.

ائتلاف با «روزنه گشایان»

اما سناریوی دوم پیش روی قالیباف، ائتلاف و هماهنگی با نمایندگان حامی او در شهرستان‌ها و‌ چهره‌های مستقل و البته جریان ۴۰ نفره اعتدال‌گرا(روزنه‌گشایان) در مجلس دوازدهم است؛ در این شرایط نه تنها می‌تواند کرسی ریاست مجلس را برای خود تثبیت کند بلکه جولان رقبای سیاسی خود در بهارستان را با چالش مواجه کند.‌ البته در شرایط هم چهره‌های مقابل قالیباف دست و پا نیستند و قطعا برای او در ادامه کار مجلس دوازدهم حاشیه درست خواهند کرد. 

این گزاره هم البته دور از ذهن نیست که قالیباف بتواند با دادن بخشی از کیک قدرت به مخالفان از جمله نواب‌ رئیسی مجلس و یا برخی معاونت‌ها٬ از حواشی پیش روی خود تا قدری بکاهد. در عین حال اما این احتمال وجود دارد تا رئیس مجلس یازدهم تا پایان دور دوم انتخابات در تهران دست نگهدارد تا شاید نتیجه دلخواهش در این دوره رقم بخورد. در این شرایط است که می‌تواند زمین بازی را به سر و شکل بهتری برای خود مهیا کند.

در هر حال اما مواجه چالش برانگیز مخالفان سیاسی قالیباف با او در ادامه کار مجلس دوازدهم امری اجتناب‌ناپذیر است. لذا شهردار سابق تهران ‌و‌ رئیس فعلی مجلس یازدهم صرفاً می‌تواند با برخی رایزنی‌های سیاسی  در درون ساختمان بهارستان٬ شرایط را تا حدی برای خود تسهیل کند.